برآورد تغییرات نسبی دریاچه ارومیه با استفاده از طبقه‌بندی کننده فازی

تشخیص تغییرات عوارض در سطح زمین از نیازهای اساسی مدیریت و بهره­برداری از محیط زیست است. روش­هایی متفاوت با هدف تشخیص تغییرات محیط زیست ارائه شده است. هدف این مطالعه بررسی میزان تغییرات نسبی پوشش آب دریاچه ارومیه با استفاده از تصاویر سنجنده لندست 5 در بازه زمانی سال­های 1385 و 1390، از طریق طبقه­بندی نظارت‌شده فازی است. در این مطالعه تصاویر تفاضلی چند باندی، با تفریق باند­های متناظر در دو تصویر زمین مرجع سال­های 1385 و 1390 پس از اعمال کالیبراسیون و تصحیحات رادیومتریکی بر روی آن‌ها تولید شدند. سپس در طی دو طبقه­بندی کننده مجزا، ابتدا طبقه­بندی کننده فازی بر روی تصویر تفاضلی اعمال و نتایج در دو کلاس تغییر کرده­ و تغییر نکرده­ حاصل گردید. با توجه به تغییرات طیفی بالا در کلاس تغییر کرده و حساسیت روش­های سنجش از دور به این تغییرات طیفی، طبقه­بندی کننده فازی دیگری برای استخراج کلاس­های تغییر نکرده، تغییرات کم، تغییرات متوسط و تغییرات زیاد مورد استفاده قرار گرفت. یافته­های حاصل از ارزیابی نتایج دو طبقه­بندی فوق در مقایسه با روش طبقه­بندی SVM دارای دقت بالاتری می­باشند به طوریکه برای طبقه­بندی کننده دو کلاسه صحت کلی روش ارائه شده و SVM به ترتیب برابر 96 درصد و 79 درصد برآورد گردید. همچنین نتایج به‌دست‌آمده از تشخیص تغییرات حاصل از طبقه­بندی کننده چهار کلاسی از نقطه‌نظر بشر گرایانه­ی اطلاق تغییرات نسبی به یک پدیده دارای ارزش مفهومی بالاتر می­باشد. در واقع نتایج حاصل از تغییرات نسبی برای کلاس­های تغییرات، شامل مناطق شوره­زار مرطوب، شوره­زار خشک، مخلوط شوره­زار و خاک معنای مفهومی می­دهد.